- ολόστατος
- ὁλόστατος, -ον (Α)ολόκληρος, ολοσχερής.[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁλ(ο)-* + στατός (< ἵστημι), πρβλ. νεό-στατος].
Dictionary of Greek. 2013.
ολόστατος
Look at other dictionaries:
ολ(ο)- — (ΑΜ ὁλ[ο] ) α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. όλος και προσδίδει στο β συνθετικό τη σημ. τού ολόκληρου, τού ακέραιου (πρβλ. ολο μελής, ολό σωμος, ολό ψυχος). Το σύστημα τών συνθ. με α συνθετικό ολ(ο) … Dictionary of Greek
